Απεργία σήμερα λοιπόν και αφού δεν είχα τίποτα καλύτερο να κάνω έμεινα στο κρεβάτι μέχρι τις 12. Κατέβηκα λοιπόν κάτω να πάρω το πρωινό μου σαν άνθρωπος. Είχε έρθει μια φίλη της μάνας μου λοιπόν να πιούν το καφεδάκι τους να τα πούνε και να πούνε και το καφεδάκι αφού το έχουν πρόχειρο. Κάτι σαν πρωινό μαγκαζίνο ειδήσεων ρε παιδί μου.
Μου εφτιάξα και εγώ έναν γκαιφέ και πήγα να τον πιούμε όλοι μαζί. Κανόνας πρώτος είναι να πίνεις μόνο απο μια πλευρά. Δε παίζει ρόλο πως το πιάνεις το φλιτζάνι απλά να πίνεις απο μια και μόνο πλευρά... Χχμμ ok i'll bite. Αν και δεν έπινα γενικά απο δεκαπέντε μεριές μου ήρθε στο μυαλό να το κάνω πουτάνα αλλά το άφησα.
Κανόνας δεύτερος να μην βουτάς τίποτα μέσα. Ούτε μπισκότα, ούτε πρετζελακια με σοκολάτα, ούτε caprice παπαδοπούλου. Το πιάσατε? Πάμε παρακάτω λοιπόν...
Τρίτος κανόνας να σκέφτεσαι πράματα που σε απασχολούν πρόσωπα καταστάσεις κλπ. Αλλά αν είναι καλή η καφετζού και τίποτα να μην σκέφτεσαι ενώ τον πίνεις... τον καφέ... θα τα καταλάβει όλα.
Πίνω λοιπόν τον καφεδάκο και παράλληλα συζητάω με τη μάνα μου και τη φίλη της για τα διάφορα που γίνονται στην επαρχία Φαλαισίας και Μεγαλοπόλεως. Όταν ο καφές τελειώνει η κυρα Ποπη ανακατεύει το κατακάθι το αδειάζει στο τασάκι και γυρίζει το φλιτζάνι ανάποδα στο πιατάκι.
Περιμένω λίγο συζητώντας πάλι αραγμένος μπροστά στο τζάκι. Μετά απο λίγο η κυρα Ποπη πιάνει το φλιτζάνι και με το που το γυρίζει αναφωνεί "Θεέ μου!" και με κοιτάζει περίεργα. "Έχεις έναν μεγάλο εχθρό κοντινό σου άνθρωπο που απο τη μία είναι φίλος σου αλλα απο την άλλη σε κακολογεί και θέλει το κακό σου!". Δε μου έρχεται κανένας στο μυαλό... Πάμε παρακάτω...
"Θα πάρεις πολλά λεφτα! Κανένα λαχείο μήπως?" ποιο λαχείο? Μου χρωστάνε καμιά 60αριά χιλιάδες και κάνω σα τρελός να τα μαζέψω... εδω μεσα πεσαμε...
"Ένα Γ τι το έχεις?" ε... τι εννοείς? "Ένας άνθρωπος απο Γ θα σου δώσει μια μεγάλη χαρά! Είναι στο μονοπάτι και έχει έναν σταυρό!" wait what?? "Αλλά ο σταυρός δεν είναι όρθιος είναι στο πλάι που σημαίνει όχι ακόμα αλλά σύντομα!" ποιος σταυρός ρε φίλε τι γίνεται εδω πέρα? "Επίσης αυτό το Γ πατάει ένα Π..." Ένα Π όπως πουτάνα μου τα έκανες κυρα Πόπη?
"Γενικά όμως όλο το φλιτζάνι είναι μελαγχολικό! Σκοτούρες έννοιες και είσαι κλεισμένος στον εαυτό σου!" εντάξει και εδώ έπεσες μέσα...
Πολύ ενδιαφέρον το όλο θέμα που λέτε. Είχε πλάκα γιατί με βάζει σε σκέψεις. Ποιο είναι αυτό το Γ και ποιο το Π? Ποιος είναι αυτός που θέλει το κακό μου? Μου έδωσε λίγο μπαχαρικό στη ζωή μου! Απέκτησα και εγώ τον supervillain μου που θέλει να με καταστρέψει! Θα αρχίσω να κοιτάω τους φίλους μου με μισό μάτι μέχρι να καταλάβω ποιος με φοβάται!
Επιβεβαίωσε πάντως τις πρώτες σκέψεις που είχα για το όλο θέμα. Οτι σου πετάει πράγματα τα οποία δεν έχουν σημασία και ούτε είναι προφητικά αλλά εμείς τα παίρνουμε και τους δίνουμε την σημασία και την εξήγηση που τελικά θέλουμε. Θέλουμε απλά κάποιος να επιβεβαιώσει την κατάσταση που είμαστε για να μην νιώθουμε μόνοι.
Ωραίος ο καφές ωραίος και ο μπουφές ωραία και η κυρία που σερβίρει
Ωραίος ο καφές ωραίος και ο μπουφές τραγούδι να της κάνουμε Αργύρη!
No comments:
Post a Comment