Τώρα ξέρω πως ένιωθε ο narrator στο Fight Club οταν περιέγραφε την κατάσταση αϋπνίας στην οποία βρισκόταν. Τα ματια μου είναι μισανοιχτα. Έχω ένα βάρος στο στήθος και είναι πολλές φορές που σχεδόν με παίρνει ο ύπνος στην καρέκλα της καφετέριας. Κάτι γίνεται όμως και κάποιος ή κάτι με ξυπνάει.
Έχω βγάλει το σημειωματαριο μου να σχεδιάσω κάτι να περάσει η ώρα αλλα δεν έχω κουράγιο. Ονειρευομαι το κρεβάτι μου και τις κουβέρτες να με αγκαλλιαζουν σε ενα ηδονικο τρίο που ευωδιαζει αγριοκερασα. Μαστουρα σκέτη. Η αϋπνία σε φέρνει σε μια natural high mastour κατάσταση που δεν παίζεται...
και πάνω που παει να μου γλαρωσει πάλι το βλεφαρο και να βυθιστω στα σκεπασματα με τους φοιτητές που πίνουν καφε γύρω μου να γελάνε με τα χάλια μου τσααααακ "Γιωργο τελείωσα. Έλα να με πάρεις."
On my way michael!
No comments:
Post a Comment