Εκλογών αμπελοφιλοσοφία και καταστροφή...

Δε θυμάμαι την πρώτη φορά που ψήφισα. Δε θυμάμαι αν ήταν βουλευτικές ή δημοτικές εκλογές και δε θυμάμαι καν τι ψήφισα θυμάμαι όμως ξεκάθαρα το κλίμα που επικρατούσε. Ηρεμία γιατί ήταν απλά αν θα μπεί ο ένας ή ο άλλος στη βουλή. Τα ίδια παντελάκη μου τα ίδια παντελή μου και δεν θα άλλαζε τίποτα για εμένα. Στην οικογένεια ο πατέρας έδινε το σήμα και οι υπόλοιποι ρίχναμε αυτό που είχε πει. Ήταν οι εποχές που αυτά μετρούσαν ακόμα, που οι ψήφοι πήγαιναν με την οικογένεια, τουλάχιστον στο χωριό μου που ψήφιζα πάντα και ψηφίζω μέχρι και τώρα.

Η ψήφος αυτή πήγαινε συνήθως με την ανάγκη που είχαμε εκείνη την εποχή. Ο πατέρας μου γνήσιο παιδί της αλλαγής και της χρυσής εποχής των κομμάτων ήξερε πολλά και πολλές φορές καθόταν και μου τα έλεγε. Αναλύσεις κινήσεων, πολιτικών προσώπων, Ευρώπης, Αμερικής κλπ. Όταν το 2004 η νέα δημοκρατία ανέβηκε στην εξουσία τα πράγματα δεν άλλαξαν. Ήταν σαν να κέρδισε κάποιος ένα ντέρμπι ποδοσφαίρου. Δεν είχε και πολύ σημασία ποιος και τι.

Το 2007 έγιναν βιαστικές κινήσεις. Η περιοχή ήταν πυρόπληκτη μας υποσχέθηκαν βοήθεια και προσωπικά ήμουν σε απόγνωση. Ψήφισα Νέα Δημοκρατία ελπίζοντας με κάποιο μαγικό τρόπο να συνέλθω. Η βοήθεια που έλαβα ήταν να μου ζητήσουν πίσω τα 3000 ευρώ που είχα πάρει ως αποζημίωση για τα καμμένα μηχανήματα και τις αποθήκες μου. Μου έστριψαν τα άντερα και άλλαξα εντελώς τον τρόπο σκέψης μου. Δε περίμενα πλέον βοήθεια από κανέναν και αποφάσισα να κρίνω μόνος μου πιο συνειδητά την ψήφο που θα έριχνα.

Στις εκλογές του Μαΐου και με την χώρα να καταρρέει ψυχολογικά κατέβηκα και ψήφισα μιας και κατάλαβα ότι φέτος η ψήφος μου είχε και έχει σημασία. Ποτέ στα 30 μου χρόνια δε θυμάμαι τον κόσμο να είναι έτσι, τρομαγμένος, χαμένος σε ένα γενικό πανικό με το μέλλον του αβέβαιο. Δεν πιστεύω ότι τα πράγματα θα λυθούν αμέσως μόλις μπει κάποιος στην βουλή, άλλα πιστεύω ότι σε αυτές τις εκλογές πρέπει να ποντάρουμε όλοι σε αυτό που πιστεύουμε, πρέπει να δώσουμε αξία στο δικαίωμα μας να αποφασίζουμε για το μέλλον μας. Πρέπει να ψηφίσουμε.

Είναι οι μοναδικές εκλογές που νιώθω ότι έχουν σημασία και δεν είναι απλά μια αλλαγή φρουράς στη βουλή. Τον μάϊο δεν εκνευρίστηκα με την Χ.Α. που μπήκε στη βουλή άλλα με την αποχή και μου έκανε εντύπωση πόσοι νέοι τους οποίους επηρεάζουν άμεσα οι εξελίξεις δεν πήγαν να ψηφίσουν. Μπορώ να δεχτώ την δικαιολογία για τα έξοδα αλλά και πάλι αν δεν την κάνεις τώρα την υποχώρηση πότε θα την κάνεις?

Γιαυτό σας παρακαλώ αυτή τη φορά ψηφίστε. Αυτή τη φορά έχει σημασία. Αν και δεν είναι τίποτα σίγουρο πάρτε ένα ρίσκο. Αν φουντάρει το πλοίο θα πάτε κάτω και εσείς μαζί και τότε θα τα ρίχνετε σε αυτούς που πήγαν και ψήφισαν και έβγαλαν τον οποιονδήποτε στην εξουσία, ενώ εσείς κοιμόσασταν στα αμπάρια και παίζατε τόμπολα. Καλύτερα να πεις προσπάθησα παρά προσπάθησαν.

Φτιάχνω τον καφέ μου και φεύγω. Καλή ψήφο σε όλους και καλά μυαλά και κάντε και κανένα μπανάκι γιατι που ξέρετε, αν βγεί ο Τσίπρας μπορεί να ξεραθούν και οι θάλασσες.

Τα λέγαμε