5.09.2011

Of broken bones and voices obscura...

Σαν πέρυσι λοιπόν (νομίζω ήταν 7 ή 8 μαΐου βασικά) ημέρα Σάββατο πήρα το μηχανάκι της αδερφης μου να κατέβω στο κέντρο να πάρω κανένα κόμικ. Ζωστηκα την τσάντα μου έβαλα κράνος κλπ και ξεκίνησα. Οδηγούσα στη λεωφορειολωρίδα όλα ωραία και καλα όταν ένας τύπος έκοψε δεξιά να μπει στο πάρκινγκ Συγγρού Φιξ και με έκλεισε. Learning to fly λοιπόν έφυγα πάνω Απο το καπό πετάχτηκα 6 μέτρα μπροστά έκανα ένα διπλό αξλ και ένα τετραπλό τολουπ και προσγειώθηκα ανάσκελα με το κεφάλι μου να βουιζει.

Κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλα επειδή δε μπορούσα να κουνησω το αριστερό μου χέρι σωστά. Έβγαλα κράνος και προσπάθησα να ηρεμήσω και να πάρω λίγο αέρα. Δε πρέπει να περίμενα πάνω απο 5 λεπτά για το ασθενοφόρο. Με μάζεψε και με πήγε στο... χμμμ... δε θυμάμαι...

Σπασμένη κλίδα και χαμός. Μπανταρισμενος για ένα μήνα με έναν επιδεσμο χιαστί στην πλάτη και το αριστερό χέρι σε ακινησία. Ακινησία my ass τέλος πάντων. :Ρ

Ένα χρόνο μετα έχω το σήμα του χαρυ Πότερ στα κόκκαλα μου.

Moving ooooooon

ps. γράφοντας το ooooooon το iPhone ήθελε να μου κάνει διόρθωση σε polonium....

2 comments:

Citizen Mac said...

Υπέροχο timing. Εγώ χτες το βράδυ κόντεψα να φάω έναν με μηχανάκι επειδή πήγαινα τέρμα δεξιά στο δρόμο για να παρκάρω και αυτός ακόμα πιο τέρμα δεξιά. Ούτε τον είχα δει όταν έστριψα. Ευτυχώς ήταν γάτος και με απέφυγε.

Γαμιούνται τα μηχανάκια. :P

All you need is blood! said...

και απο πισω η φωνη του κωσταλα να περιγραφει?^^