Αγανακτισμένος στο Ρέθυμνο...

Θα με ρωτάνε λοιπόν τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου, "Που ήσουν πατέρα/παππού όταν άρχισε η επανάσταση;". "Στο Ρέθυμνο και έπινα ρακές!" θα τους απαντάω γεμάτος περηφάνια. Εκτός όμως απο τις ρακές και τους τόνους φαγητού έκανα και μια βόλτα.

Σάββατο μεσημέρι λοιπόν πήραμε το δρόμο για τους Μύλους. Ένα χωριό δέκα λεπτά περίπου απο το κέντρο του Ρεθύμνου. Εκεί λοιπόν υπάρχει ένα φαράγγι στο οποίο βρισκόντουσαν οι μύλοι του Ρεθύμνου. Το χωριό μέσα στο φαράγγι εγκαταλείφθηκε λόγο της υγρασίας που έκανε τις συνθήκες διαβίωσης δύσκολες. Τουλάχιστον έτσι λένε. Γιατί να μην είχε εγκαταλειφθεί για κανένα πιο γαμάτο λόγο? Να είχαν αλληλοσφαχθεί οι κάτοικοι? Να τους την είχε πέσει κανένα τέρας που να εξαφάνισε όλοι την κοινότητα σε μια νύχτα? Σε όλο τον κόσμο τέτοια γίνονται. Μόνο σε εμάς θερίζουν οι ρευματισμοί...

Λοιπόν φτάνοντας στην αρχή του φαραγγιού κατεβαίνουμε στα πρώτα σπίτια, ένα απο τα οποία έχει γίνει μαγαζάκι στο οποίο μπορείς πολύ ευχάριστα να κάτσεις να πιείς ένα καφέ με ωραιότατη θέα.



Μπαίνοντας όλο και βαθύτερα... στο φαράγγι that is, ακούγεται όλο και πιο δυνατά το νερό που κατεβαίνει. Το μονοπάτι είναι διάσπαρτο με ερείπια τα οποία έχουν παραδοθεί στην οργιώδη βλάστηση(πςςςς τι έγραψα ρε μαλάκα...) και το φως λιγοστεύει μιας και τα δέντρα δημιουργούν μια πυκνή οροφή.



Το μονοπάτι είναι ξεκάθαρο και σε όποια σημεία χρειάζεται κάποια διευκρίνηση υπάρχουν κόκκινα βελάκια και κουκίδες οι οποίες σημαδεύουν τον σωστό δρόμο. Σε λίγα σημεία χρειάζεται λίγη προσοχή καθώς κατεβαίνει απότομα και σε κάποια θα χρειαστεί να βραχούμε λίγο. Όταν βλέπουμε την παρακάτω εικόνα όμως δε πιστεύω να έχουμε πρόβλημα με το νερό...



Το περπάτημα ήταν σχεδόν δύο ώρες και στο τέλος φτάσαμε στον δρόμο, μερικά χιλιόμετρα απο εκεί που είχαμε ξεκινήσει. Γιαυτό προτείνω αν υπάρχει η δυνατότητα να πάρει κάποιος δυο αμάξια να αφήσει το ένα στο τέλος έτσι ώστε να μην ταλαιπωρηθεί στον γυρισμό.



Συμπέρασμα? Ένα μυθικής ομορφιάς μέρος στη χώρα μας απο τα τόσα που δεν έχουμε ανακαλύψει και μας περιμένουν. Είναι κρίμα αν είστε εκει κοντά και έχετε χρόνο να μην το δείτε. Μετά τη βόλτα σας πάτε και σε μια καλη ψαροταβέρνα και λιώνετε στο φαγητό και στη ρακί.

Ευχαριστούμε πολύ την Μαρία που είχε την ωραιότατη ιδέα που είχε και μας πήγε σε αυτό το μέρος.

Στο παρακάτω σετ στο Flickr μπορείτε να δείτε περισσότερες φωτογραφίες.

http://www.flickr.com/photos/thepavl/sets/72157626724988795/

αυτά...

τι άλλα εσείς? Τίποτα σοβαρότερο?