"Γιατί τρέμεις?" τον ρώτησε καθως τον είδε να πασχίζει να πατήσει τα κουμπιά του υπολογιστή.
"Δε ξέρω..." της απάντησε και κοίταξε τα χέρια του. Έτρεμαν έντονα και αφύσικα. Με προσπάθεια έγραψε αυτό που ήθελε και πάτησε με το ποντίκι στο εικονίδιο να φύγει το μήνυμα.
"Ησύχασες τώρα? Μπορούμε να συνεχίσουμε σαν άνθρωποι το φαγητό μας?" έριξε λίγο παξιμάδι στην κοτόσουπα της.
"Ναι. Μάλλον. Θα δείξει." γύρισε στο τραπέζι και πήρε το κουτάλι στo δεξί του χέρι.
Τον κοίταξε καλά καλά καθώς έπαιζε με το φαγητό του χωρίς όρεξη. "Είσαι καλα?" τον ρώτησε αλλά δεν πήρε απάντηση.
Άφησε το κουτάλι της στο πιάτο και τον κοίταξε καλά.
"Σε λίγο αλλάζει ο χρόνος και όπως βλέπεις δε με νοιάζει και πολύ. Δεν στόλισα το σπίτι, δεν έφτιαξα βασιλόπιτα, δε μαγείρεψα ότι βλακεία μου επιβάλλει αυτή η ηλίθια παράδοση. Οι μέρες έχουν την αξία που τους δίνουμε εμείς. Θα δείς λοιπόν οτι με τον καιρό όλα τα πράγματα ξεπέφτουν και δεν έχουν καμία σημασία."
Την κοίταξε με μισό χαμόγελο. "Κουράστηκα." είπε ξεψυχισμένα.
"Welcome to the first day of the rest of your life..." του είπε και σήκωσε το ποτήρι με την coca cola.
9 comments:
"Θα δείς λοιπόν οτι με τον καιρό όλα τα πράγματα ξεπέφτουν και δεν έχουν καμία σημασία"
ακόμη κι ο έρωτας, παραμένοντας ως η μόνη ελπίδα λύτρωσης καταντά κατάρρα που ποτέ δεν πέφτει στην ψυχή σου...
για το συγκεκριμένο θέμα τα έχουν πει άλλοι καλύτερα απο εμένα "Love, despite what they tell you, does not conquer all, nor does it even usually last. In the end the romantic aspirations of our youth are reduced to, whatever works."
δυστυχώς, το έχω υπόψη μου...αλλά αυτοί οι "συμβιβασμοί" πάντοτε μου προκαλούσαν αλλεργία :/
Υπάρχει και μια άλλη άποψη: είμαστε οι εμπειρίες μας, κάθε πρωί είμαστε διαφορετικοί/νέοι άνθρωποι και ως εκ τούτου έτοιμοι για την πρώτη μας αγάπη. Πως μπορεί να φθίνει κάτι που δεν γερνάει μέσα μας; :)
Υ.Γ η γραφή μου θυμίζει επικίνδυνα Coelho & Buscaglia και ανησυχώ:P
αχαχαχαχαχααχ δεν εχω διαβασει ουτε τον εναν ουτε τον αλλο :P Lovecraft, Herbert, King, Salvatore και λοιπους κατεστραμμένους φαντασιοπληκτους οποτε μην ανησυχεις...
Lovecraft και King ε? μου 8υμιζεις τα νιάτα μου.. :)
αν και τωρα που το σκεφτομαι..προτιμούσα τον Κoonge αντι του King, το θεωρούσα πιο περιεκτικό
εγω το κακο που εβρισκα στον King α πο ενα σημειο και μετα ηταν η επαναληψη. Αλλα δε πειραζει μωρε...
χμμμ... επίσης. Αλλά όντως!
Post a Comment