Στίχοι: Γιάννης Βαρβέρης
(Πεταμένα λεφτά, Κέδρος, Άθήνα 2005, σελ. 12)
Μουσική: Ἀργύρης Μπακιρτζῆς
Ἑρμηνεία: Ἐλευθερία Ἀρβανιτάκη, Ἀργύρης Μπακιρτζῆς
Ἔχει ὁ καθένας μας, πέρα ἀπ᾿ τὸ φθόνο
ἕναν ἄνθρωπο, γιὰ τὸν ἑαυτό του καὶ μόνο
ἄϋλον ἄνθρωπο - ποὺ τοῦ ἁπλώνει φυλλωσιά,
χωρὶς νά ῾ναι δέντρο ἢ ὀμπρέλλα, μοναχὰ δροσιά.
Τὸν κρατάει κρυφὸν ἀπὸ τὸν κόσμο, ἀλλὰ
ὁ ἴδιος τὶς νύχτες τὸν ἀγγίζει ἁπαλὰ
κι ἂς εἶναι ἄϋλος· ὅμως μεσουρανεῖ
στὰ χαρούμενα ὄνειρα, σὲ χρῶμα οὐρανί.
Γιατὶ ὁ ἄϋλος στ᾿ ὄνειρο γίνεται ὑπαρκτός,
πιάνεις τὸ σῶμα του, τὰ στήθη, ἐκτὸς
ἂν χάσεις ποτὲ τὸ ἀόρατο νῆμα·
θὰ μείνεις μόνος, μὲ τὰ δάκρυα καὶ τὴ ῥίμα.
1 comment:
Poly wraia!!
Sto idio pneyma:
Κυρά μου, ποῦ γυρίζεις μόνη;
Στίχοι: Οὐίλλιαμ Σαίξπηρ, (Δωδεκάτη Νύχτα,
Μουσική: Ἀργύρης Μπακιρτζῆς
Ἑρμηνεία: Ἀργύρης Μπακιρτζῆς,
Κυρά μου, ποῦ γυρίζεις μόνη;
Ὤ, στάσου κι ἄκου: ὁ φίλος φτάνει,
ψηλὰ-βαθιὰ σοῦ τραγουδεῖ,
μὴν τρέχεις πιά, γλυκειά μου ὡραία,
ἡ ἀγάπη θέλει δυὸ παρέα,
τὸ ξέρει κάθε γνωστικοῦ παιδί.
Μὴν πεῖς, ἡ ἀγάπη περιμένει,
στὴν ὥρα του τὸ γέλιο εὐφραίνει·
καὶ ποιὸς τὰ ξέρει τὰ στερνά;
Δὲν ξεδιψάει ὅπου ἀναβάλλει
λοιπὸν φιλί, φιλὶ καὶ πάλι
κι ἡ νιότη εἶν᾿ ὕφασμα ποὺ δὲν βαστᾶ.
Kalhnyxta giorgara, 1 kai shmera gia to 2011
Post a Comment